فرصتی برای تقویت دیپلماسی ورزشی در سیستان و بلوچستان

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «استال پرس»، محمد صادق نوری تحلیلگر ورزشی استان سیستان و بلوچستان؛ ورزش‌های ریشه‌دار در شبه‌قاره هند و پاکستان که از دیرباز در حوزه تمدنی ایران وجود داشته تا زمانی که در سطح ملی و بین‌المللی از ارزش‌های مادی و معنوی بالایی برخوردار نباشند، معمولاً به استان سیستان و بلوچستان یا استان‌هایی دارای ریشه قومی با این منطقه مانند گلستان، محدود می‌شود، اما به محض این‌که این رشته‌ها با حضور در رقابت‌های معتبر جهانی یا دستیابی به بازار حرفه‌ای و امکان جذب لژیونر مطرح شوند، در کوتاه ترین زمان چندین متولی و «صاحب» برای آن پیدا می‌شود و برخی دلسوزان و تصمیم‌گیران در پایتخت یا استان‌های برخوردار، داعیه‌دار توسعه آن رشته خواهند شد.
 

پیوندهای فرهنگی و تاریخی مردم سیستان و بلوچستان با جوامع هند و پاکستان، زمینه‌ای طبیعی برای استقبال از ورزش‌های این منطقه فراهم کرده است، این همجواری و تردد اهالی هند و پاکستان و مربیان کریکت آن خطه به سیستان و بلوچستان، موجب تقویت این رشته بومی در استان شده است. از محبوبیت کبدی سیستانی در هندوستان گرفته تا شور و شوق کریکت پاکستانی در بلوچستان؛ نشانگر وجود پیوندی عمیق فرهنگی و ورزشی هستند.

حضور ورزش کریکت در المپیک ۲۰۲۸ لس‌آنجلس بار دیگر نگاه‌ها را در سطح ملی به این رشته معطوف کرده است، اما باید توجه داشت که توسعه واقعی کریکت در ایران، بدون مشارکت جدی و فعال سیستان و بلوچستان امکان‌پذیر نخواهد بود. بهره‌گیری از ظرفیت بومی این استان در فرآیند تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری‌های کلان، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است.

وجود دو استادیوم اختصاصی کریکت در استان که یکی از آن‌ها نیمه‌تمام مانده و باید هرچه سریع‌تر تکمیل شود، فرصتی ارزشمند در اختیار ورزش کشور قرار داده است. تکمیل این پروژه‌ها نه‌تنها زمینه‌ساز برگزاری اردوهای تیم ملی و مسابقات ملی در استان خواهد بود، بلکه می‌تواند با سوق دادن تیم‌های ملی هند و پاکستان برای برگزاری دیدارهای دوستانه یا اردوهای مشترک، به توسعه دیپلماسی ورزشی کشور نیز کمک کند. این امر به‌ویژه در بندر استراتژیک چابهار، ظرفیت‌های گردشگری و اقتصادی منطقه را نیز تقویت خواهد کرد.

بی‌تردید حضور قدرت‌های برتر کریکت جهان در سیستان و بلوچستان می‌تواند هم به تقویت دیپلماسی ورزشی استان می‌انجامد و جایگاه ایران را در عرصه بین‌المللی ارتقا می‌بخشد؛ گامی که ما را برای حضور قدرتمند در المپیک ۲۰۲۸ آماده خواهد کرد.

با این حال، نگرانی اصلی نگارنده آن است که مبادا این فرصت تاریخی، همچون گذشته از حوزه تصمیم‌گیری استان خارج شود. تجربه نشان داده است که بی‌توجهی برخی مسئولان ورزشی به ظرفیت‌های بومی سیستان و بلوچستان، مانع از شکوفایی استعدادهای منطقه و استفاده بهینه از زیرساخت‌های موجود شده است. اگر این روند تکرار شود، بیم آن می‌رود که بار دیگر این استان سهم واقعی خود را در توسعه یک رشته جهانی از دست دهد، در چنین شرایطی رشته‌ای مثل کریکت برای قوی شدن؛ بخشی از سرمایه‌های انسانی خود را از دست می‌دهد.

انتهای خبر/