
روستاییان بدون پزشک؛
تداوم بحران بهداشت در سیستان و بلوچستان مراکز سلامت روستایی همچنان غیرفعال
26 آبان 1404 ساعت 12:22
گزارش میدانی از بخش بنت نیکشهر نشان میدهد بخش قابلتوجهی از مراکز سلامت به دلیل کمبود شدید نیروی انسانی و تجهیزات تعطیل یا بلااستفاده ماندهاند؛ وضعیتی که دسترسی روستاییان به خدمات درمانی پایه را به حداقل رسانده است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «استال پرس»عکاس سابق روزنامه ایران در روایتش از سیستان و بلوچستان میگوید خانههای بهداشت آن زمان اغلب ساده و ناکارآمد بودند و گاه افراد محلی بدون تخصص در آن فعالیت میکردند.
دیماه سال ۱۳۸۰، گروهی از روزنامه ایران، برای تهیه مستندی راهی سیستان و بلوچستان شدند؛ جایی که هنوز هم وقتی به تصاویر آن روزها نگاه میکنی، گویی همین امروز ثبت شدهاند. از آن روزها تاکنون انتظار میرفت که تغییری در زندگی مردم این خطه رخ دهد؛ اما نهتنها اوضاع بهتر نشد؛ بلکه بحران کمآبی و محرومیت، کمکم به نقاط دیگر کشور هم رسیده است. اصغر آزاد دل، عکاس پیشین روزنامه ایران در بخشی از سفرش به سیستان و بلوچستان را روایت میکند. در خصوص خانههای بهداشت و وضعیتی که داشتند، میگوید: خانههای بهداشت در روستاها اغلب وجود داشت.
آزاد دل تأکید میکند: خانههای بهداشتی که در چند روستا بودند را دیدیم. مثلاً در یک روستا، یک اتاقی به پرستار یا امدادگر داده بودند. در یکی دیگر از روستاها، یک نفر از اهالی خود روستا در آن اتاق ساکن بود. آن زمان میگفتند او دیپلمه است! ولی خب در این روستا کار میکرد.
خانههای سلامت در برخی نقاط سیستان و بلوچستان تبدیل به آغل شدهاند!
متأسفانه بسیاری از خانههای بهداشت و مراکز سلامت به دلیل کمبود کادر توانمند در استان سیستان و بلوچستان بلااستفاده ماندهاند. در بعضی از مناطق، این خانههای سلامت تبدیل به آغل یا تعطیل شدهاند.
درِ ۴ تا از مراکز سلامت بخش بنت در سیستان و بلوچستان بسته است.
فقط در بخش بنت شهرستان نیکشهر، ۶ مرکز جامع سلامت وجود دارد که از این تعداد، چهارتا از آنها بسته است و به درشان قفلزده شده است. حتی دو تا از این مراکز، نگهبان هم ندارند. از سویی دیگر، در مراکزی که فعال هستند، میبایست یک پزشک عمومی بهصورت تماموقت حضور داشته باشد؛ این در حالی است که یک پزشک از صبح تا ظهر در این مراکز فعال است و بعد از آن میرود!
بهجای آنکه ۵ پزشک در مرکز اصلی بهداشت شهر بنت حضور داشته باشد، ۲ پزشک شیفتی کار میکنند!
مرکز اصلی بهداشت در شهر بنت است که باید پنج تا پزشک بهصورت تماموقت داشته باشد. این در حالی است که دو پزشک طرحی شیفتی در این مرکز فعالیت میکند. این وظیفه علوم پزشکی ایرانشهر است که این مراکز را تجهیز و به شرایط آنها رسیدگی کند. در دو سه ماه اخیر این مرکز تحتنظر علوم پزشکی چابهار قرار گرفته است که البته چیزی تغییر نکرده است.
روستاییان برای رسیدن به پزشک در بخش بنت باید ۴ میلیون تومان هزینه کنند!
در بخش بنت از ۱۲۰۰ کیلومتر جاده روستایی، فقط ۸۸ کیلومتر از آن آسفالت شده است. این وضعیت موجب میشود که مردم برای مراجعه به پزشک و یا انجام امور دیگر، هزینههای بالایی پرداخت کنند. به طور مثال، با وضعیت بنزین در استان سیستان و بلوچستان، برای رفتوبرگشت از طریق این جادهای که خاکی است، یک فرد بیمار باید چهار میلیون تومان فقط هزینه رفتوبرگشت پرداخت کند که بسیاری از روستاییان قادر به پرداخت هزینههای بالای رفتوآمد نیستند.
در بخش بنت نیکشهر، بزرگترین مرکز جامع سلامت این منطقه ۳۰ هزارنفری پیشتر دو پزشک طرحی شیفتی داشت؛ حالا تعدادشان بیشتر شده، اما این افزایش هیچ ارتباطی با روستاها ندارد. در دهستانها همچنان پزشک یا کادر درمانی مستقر نیست و مردم تنها به بهورزهای تجربی تکیه دارند. دارو هم تقریباً وجود ندارد؛
پزشکی هم که در مرکز سلامت حضور دارد، تنها یک پزشک عمومی است و کوچکترین مورد را به شهرهای بزرگ ارجاع میدهد؛ از زاهدان گرفته تا چابهار، کرمان، یزد یا شیراز. اما بیماران برای رسیدن به این شهرها با مشکلات فراوانی روبهرو هستند. مسیر نیکشهر تا زاهدان حدود ۹ ساعت راه است، وسایل نقلیه کم است، کرایهها سرسامآور و بیماران اغلب نیاز به همراه دارند، چون یا کودکاند سالخورده. خیلی از مردم حتی پول کرایه مسیر را ندارند، چه برسد به هزینه ویزیت و دارو. اغلب مجبور میشوند شب را کنار خیابان یا بیمارستان بگذرانند.
ریشه مشکل در مدیریت محلی است، نه در سطح کلان. رفتار مدیران اقتدارگرایانه است و کمترین توجهی به واقعیتهای زندگی مردم در روستاها ندارند. نتیجه این بیتوجهی، مرگهای تلخ در روستاهاست؛ از زنان بارداری که به بیمارستان نمیرسند تا کودکانی که قربانی نیش عقرب یا مار میشوند. در سرزمینی به این وسعت، گاه رسیدن به درمان، به معنای نبرد با زمان است.
انتهای خبر/
کد مطلب: 429636