عباس شهرکی تا پایان دوره راهنمایی به تحصیل پرداخت و سپس با همت و تلاش فراوان قدم به عرصه کار و زندگی گذاشت. در سال ۱۳۵۴ ازدواج کرد و خداوند شش دختر به او عطا فرمود.  پدری مهربان که خانواده‌اش را با نان حلال و محبت بی‌دریغ سرپرستی می‌کرد. اما قلب پرشور و غیرتمند او به مرزهای خانه محدود نماند، هنگامی که ندای دفاع از میهن طنین‌ انداز شد بی‌درنگ لباس استوار دومی ارتش را بر تن کرد و به جبهه‌های نبرد شتافت تا پاسدار آب و خاک ایران باشد.

در بیست‌وششم شهریورماه ۱۳۶۶ در دشت‌های سوزان سومار ترکش خمپاره‌ دشمن بعثی جان این استوار غیور را ربود و او را به قافله جاودان شهیدان ملحق ساخت. خون سرخش در خاک سومار جاری شد و بر صفحه تاریخ ایران نقش غیرت و وفاداری زد. پیکر پاکش در روستای کرباسک زادگاهش آرام گرفته است اما یاد و راه او در قلب مردم بلوچستان و تمام ایران زنده و پایدار مانده است. عباس شهرکی نماد ایثار و شجاعتی است که مرزهای میهن را به بهای جان پاس داشت و نامش برای همیشه در خاطره‌ها خواهد درخشید.
انتهای خبر/